Wie ben je?
Mijn naam is Yornik Onstenk en ik ben theaterdocent, theatermaker en acteur (grotendeels in het jeugdtheater).
Wat betekent taal voor jou?
Taal, via woorden of beelden of klanken óf juist via ons lichaam, is in mijn ogen een van de grootste uitvindingen in de geschiedenis van de mensheid. Taal is iets magisch: het kan (vergeten) verhalen tot leven te wekken, de tijd laten vliegen tijdens een diepgaand gesprek en als een zachte deken om je heen vallen als iemand warme woorden spreekt of een fijn gebaar maakt. Tegelijkertijd is het een scherp wapen, een vuurrode vaandel; om grenzen te stellen, aandacht te vragen of conflict te bevechten. Wat taal ook doet, in de kern heeft ze de kracht om ons mensen mijlenver uit elkaar te drijven of juist dichter bij elkaar te brengen. Vooral om dat laatste hebben we de taal keihard nodig.
Waarom doe je mee aan dit project?
Ik geniet ervan om bovenbouwers mee te nemen in de wereld van theater. Ten opzichte van veel middelbare scholieren hebben kinderen in de bovenbouw over het algemeen nog weinig last van gêne – iets dat tijdens de theaterlessen nogal een dooddoener is – en lijkt hun creativiteit soms onuitputtelijk. Maar dit project prikkelt me extra door onze gezamenlijke missie om taalontwikkeling te bevorderen door middel van multidisciplinaire kunstlessen en de toevoeging van het onderdeel filosofie, wat me automatisch op een andere manier laat nadenken over mijn lessen en mijn boodschap.
Heb je een mooie anekdote uit een Maaktaal-les?
Het blijft geweldig om te zien hoe kinderen zich open stellen voor nieuwe ervaringen, ondanks dat ze soms een flinke drempel over moeten. Maar als het ze vervolgens lukt en ze beleven er ook nog eens plezier aan, dan zie je ze bijna boven zichzelf uit stijgen van trots. De veerkrachtigheid en bereidwilligheid om bewust of onbewust in het diepe onbekende te springen blijf ik elke keer weer ontzettend eerlijk en prachtig vinden.